A Seu de Porto (en portugués Sé do Porto) ye a seu episcopal d'a diocesi de Porto y ye situata en o corazón d'o centro historico d'a ciudat de Porto, estando un dos suyos prencipals y mas antigos molimentos.
O inicio d'a suya construcción data d'a primera metat d'o sieglo XII, y se prolongó dica primerías d'o sieglo XIII. Ixe primer edificio, en estilo romanico, sufre muitas alteracions a o largo d'os sieglos. D'a epoca romanica datan o caracter cheneral d'a frontera con as torres y o polito rosetón, amás d'o cuerpo d'a ilesia de tres naus cubierto por vuelta de canyón. A vuelta d'a nau central se refirma arbotants, estando a Seu de Porto un d'os primers edificios portugueses en os que s'emplegó dito elemento arquitectonico.
En a epoca gotica, arredol de l'anyo 1333, se construyó a capiella funeraria de João Gordo, caballero d'a Orden d'os Hespitalers y colaborador de Dionís de Portugal, apedecato en una sepolturá amanata. Tamién d'a epoca gotica data o claustro (sieglos XIV-XV), construyito en o reinato de Chuan I. Iste rei se casó con Felipa de Lancaster en a Seu de Porto en 1387.
O exterior d'a Seu fue muit modificato en a epoca barroca. Arredol de 1736, l'arquitecto italián Nicolau Nasoni adhibió un polito nártex barroco en a frontera lateral d'a Seu. Sobre l'anyo 1772 se construyó una nueva portalada en sustitución d'a romanica orichinal. As balaustratas y cupulas d'as torres tamién son barrocas.
A la cucha de l'abside, se troba um magnifico altar d'archent, construyito en a segunda metat d'o sieglo XVII por quantos artistas portugueses. Iste fue salvato d'as tropas francesas en 1809 construyindo-ie ascape una paret de cheso.
D'atra man, en ista aria cucha ye especialment notable a imachen medieval de Nuestra Sinyora de Vandoma, patrona d'a ciudat.
En o sieglo XVII l'abside orichinal romanico (que teneba un deambulatorio) fue sustituyito por un atro mayor d'estilo barroco. L'altar prencipal, construyito entre 1727-1729, ye una important obra d'o barroco joanino, prochectato por Santos Pacheco y esculpito por Miguel Francisco da Silva. As pinturas murals de l'abside son de Nasoni.
O transepto sud da acesso a os claustros d'o sieglo XIV y a la Capiella de Sant Vicent. Una polita escalera d'o sieglo XVIII de Nasoni conduce a os pisos superiors, a on os panels de recholas amostran a vida d'a Virchen y as Metamorfosis d'Ovidio.
A seu tien tres organos. Un d'ells, en o coro alto, marca en Portugal un periodo que da inicio a o desembolique organistico. Se tracta d'un organo d'o construtor Jann, o mesmo construtor de l'organo d'a ilesia d'a Lapa, os dos promovitos por iniciativa d'o calonche Ferreira dos Santos.
